ilahi
(I) ünl. (i'la:hi, l ince okunur) Bu ne hâl, ne tuhaf gibi şaşma, sitem bildiren bir söz: İlahi Eda abla! Güzele bakmanın sevap olduğunu bilmez misin sen? -N. Cumalı.
ilahi Ar. il¥h³
(II) a. (ila:hi:, l ince okunur) ed. ve müz. Tanrı'yı övmek, ona dua etmek için yazılıp makamla okunan nazım: Bütün gün genç kızlar ilahiler söylemişlerdi. -Ç. Altan.
ilahî Ar. il¥h³
sf. (ila:hi:, l ince okunur) 1. din b. Tanrı ile ilgili olan, Tanrı'ya özgü olan, tanrısal, lahuti: Bakınız ki yalnız Allah'tan olan ve ilahî olan ümidiniz ölmesin! -R. E. Ünaydın. 2. mec. Çok güzel, mükemmel: Minarecilikte biz gerçekten ilahî bir hüner göstermişizdir. -R. H. Karay.
ilâhi
İlahi
ilâhi Fr. Hymne
Tanrıyı övmek üzere ezgi ile söylenen koşuk. (Bu ilâhilere Mevleviler Ayin, Bektaşiler Nefes, Gülşenîler Tapuğ, Halvetîler Durak, başka tarikat ehli Cümhur derlerdi).
ilâhi
Tekke yazınında din ve ahlak ile ilgili konularda özel ezgilerle söylenen koşuk. Yapı bakımından özel bir biçimi yoktur, koşma ve semai gibidir. (İlâhilere; Mevleviler "ayin", Bektaşîler "nefes", Aleviler "düşe" Gülşenîler "tapuğ", Halvetîler "durak", başka tarikatlardan olanlar da "cumhur" derlerdi.)
İlahî Ar. il¥h³
ünl. (ila:hi:, l ince okunur) Ey Allah'ım: Ruhumun senden İlahî, şudur ancak emeli / Değmesin mabedimin göğsüne namahrem eli -M. A. Ersoy.
ilahi için benzer kelimeler
ilahi, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
i harfi ile başlar, i harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'i', 'l', 'a', 'h', 'i', şeklindedir.
ilahi kelimesinin tersten yazılışı ihali diziliminde gösterilir.