iletim

iletim

a. 1. İletme işi. 2. fiz. İletken şeylerden ısı veya elektriğin geçmesi. 3. fiz. ve kim. Isı yayımı.


iletim Fr. Propulsion
iletim

bk. gönderim.


iletim İng. transmission
iletim İng. conduction

Bir cisim içinde, ısı ya da elektrik erkesinin ya da herhangi bir erke türünün özdecikten. özdeciğe aktarımı.


iletim İng. conduction

Erke ya da özdeği bir yerden bir yere taşıyabilme.


iletim İng. conduction

1.Bir madde içinden veya iki madde temas halinde iken bir maddeden diğerine ısı aktarılması (termal iletkenlik. 2.Katı veya sıvıdan elektrik akımının iletilmesi (elektriksel iletkenlik).


iletim İng. conduction

Isıl ya da elektrik erkesinin, bir yerden başka bir yere iletilmesi olayı.


iletim Osm. intikal, nakil

(fizik, zooloji)


iletim İng. 1- convection, 2- transmission, 3- conduction

1. fizik, kimya: bk. ısıyayım. 2. fizik: İletken nesnelerden ısı ya da elektriğin geçmesi. 3-aydınlatma: Bir ışınımın içindeki tek renkli dönü sıklıklarını değiştirmeksizin bir ortamdan geçişi.


iletim İng. conduction

(karşılık: kondüksiyon), (Lat. conducere = birlikte iletmek): Sinir sisteminin ana görevi, yani alınan uyartıların taşınması.


İletim Osm. Nakiliyeti mahsusa

iletim için benzer kelimeler


iletim, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, i harfi ile başlar, m harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'i', 'l', 'e', 't', 'i', 'm', şeklindedir.
iletim kelimesinin tersten yazılışı miteli diziliminde gösterilir.