ilgeç
a. db. Edat.
ilgeç
1. Çengel. 2. bk.ilgi-1. 3. bk.ilik (I)-1. 4. Kalemin başlığında olan, cebe takmaya yarayan kısım.
ilgeç
Çengelliiğne.
ilgeç
Düğme.
ilgeç İng. postposition, partide
(Derleme.. edat, ilgiç) Bir sözcükten sonra gelerek, o sözcükle ötekiler arasında, ilgi kuran sözcük. Türkçede, ilgeçten önce gelen adın girdiği hale göre, ilgeç türleri meydana gelir: Yalınsıl ilgeç, yönelmeli ilgeç, bağlamalı ilgeç, çıkmalı ilgeç. Ev gibi huzur köşesi bulunmaz; Çocuk sabaha karşı uyudu; Yola kadar yürümek gerek; Senin için yapmayacağı iş yoktur; Ondan yana olma vb.
ilgeç, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
i harfi ile başlar, ç harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'i', 'l', 'g', 'e', 'ç', şeklindedir.
ilgeç kelimesinin tersten yazılışı çegli diziliminde gösterilir.