ilik

ilik, -ği

(I) a. Giysi, yorgan çarşafı, yastık kılıfı vb.nin gereken belirli yerlerine düğmenin geçirilebilmesi için iplikle örülerek, parça geçirilerek veya biye ile yapılan küçük yarık.


ilik, -ği

(II) a. Kemiklerin iç boşluklarını dolduran yağlı madde: “Onun ilk nutkunu rutubete bırakılmış bir sünger gibi iliklerime kadar içerek dinledim.” -H. S. Tanrıöver.


ilik

1. Düğme. 2. Yaka.


ilik

Temiz.


ilik

Söz götürüp getiren.


ilik

Küçük sepet.


ilik

-den başlayarak, -den sonra, -den beri: Ali tarlayı bundan ilik sen sür, bundan ilik ben süreyim.


ilik

Kabak ve fasulyelerin uzayan kısımları: Kabak ilikleri bu sene çok uzadı.


ilik

Düğme.


ilik

Kemik iliği, ilik


ilik İng. moelle
ilik Osm. muh

(öz) (biyoloji)


ilik Osm. nuhâ'

(biyoloji)

I) [ilgi -4, iliğ]: I. Düğme. (Yukarıdinek *Şarkikaraağaç, Gücüllü *Yalvaç -Isparta; Güllüce *Gümüşhacıköy -Amasya) [ilgi -4] : (Saçıkara *İslahiye -Gaziantep) [ilig] : (Akbaş *Güdül -Ankara) 2. Düğme deliği. (İnönü -Eskişehir) 3. Düğme dikilen yer. (*Aksaray -Niğde) 4. Ağaç çuvaldız. (Saçıkara *İslahiye -Gaziantep)

II) 1. Samanın çekilme zamanında arabaya takılan çulu yan direğe bağlayan halka. (Yeşilova *Aksaray -Niğde) 2. Kağnının yan kanadının basamakları. (Gücünkaya *Aksaray -Niğde)


ilik için benzer kelimeler


ilik, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, i harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'i', 'l', 'i', 'k', şeklindedir.
ilik kelimesinin tersten yazılışı kili diziliminde gösterilir.