ilmek
(I) a. Çözülmesi kolay düğüm, eğreti düğüm, ilmik: Kazak ördüm ağladım / İlmek ilmek bağladım -Halk türküsü.
ilmek, -er
(II) (-i) 1. Hafif bir düğüm yaparak bağlamak. 2. Halı dokurken düğümleri bağlamak.
ilmek, -er
(III) (-e) hlk. Değmek, dokunmak.
ilmek
1. Dokunmak, değmek, rastlamak: Bir taş attım adamın kafasına ildi. 2. Göze takılmak, ilişmek. 3. Birine sataşmak, çatmak. 4. İltifat etmek. 5. Eğlenmek.
ilmek
Süt, yoğurt, çamur gibi sıvı şeylerin üzerinde meydana gelen sert tabaka.
ilmek
İlkbaharda yetişen, yenilebilir bir çeşit ot.
ilmek
Çiviye bir şey asmak.
ilmek
Odun ateş almak: Odunlar ildi yanıyor.
ilmek
İnsanı oyalayacak, bağlayacak iş : Bana bir ilmek bulunuz.
ilmek
İki parçayı birbirine dikmek.
ilmek
Fırsat.
ilmek
Örmek, dikmek.
ilmek
Dokunmak, ilişmek.
ilmek
İki parçayı birbirine tutturmak, dikmek.
ilmek
Düğme.
ilmek
İlmek, bağlamak
ilmek
< ET ilmek: ilmek; iliştirmek; bağlamak; teyelle tutturmak
ilmek İng. epicycle
Merkezi başka bir dairenin çemberi üzerinde hareket eden bir dairesel devimin çizdiği yörünge (bk. şekil E. 27). Kepler'den önce gezegenlerin gerçek yörüngeleri böyle tasarlanırdı.
ilmek (I)
Dokunmak, geçmek, ilişmek, tesir etmek, tutulmak, takılmak.
ilmek (II)
İğreti düğüm, ilmik.
ilmek için benzer kelimeler
ilmek, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
i harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'i', 'l', 'm', 'e', 'k', şeklindedir.
ilmek kelimesinin tersten yazılışı kemli diziliminde gösterilir.