interferon
a. biy. Hücrelerin virüslere karşı oluşturdukları özel savunma maddesi.
interferon İng. interferon
Virüslere ya da nükleik asitlere karşı fibroblastlar tarafından oluşturulan interferon alfa (IFN alfa) ve interferon beta (IFN beta), lenfositler tarafından salgılanan interferon gama (IFN gama) gibi maddeler. IFN alfa ve IFN beta günümüzde kanser hücrelerinin büyümesine karşı ilaç olarak kullanılmaktadır.
interferon İng. interferon
Başta viral enfeksiyon olmak üzere ve diğer mikroorganizmalara cevap olarak konak hücreleri tarafından salınan, bağışıklığın düzenlenmesinde, özellikle tümör hücrelerine karşı koymada ve doğal öldürücü hücreleri aktive etmede etkinlikleri olan doğal glikoproteinler. İnterferon alfa; çeşitli akyuvarlardan salınır, antiviral ve tümör hücrelerine karşı etkinliği olan interferonlar, interferon beta (IFN beta); fibroblastlar, epitel hücreleri ve makrofajlardan salınır, virüslere karşı etkili interferonlar, gama (IFN gama); T-lenfositlerden salınır, bağışık cevabın düzenlenmesinde rol alır.
interferon, 10 karakter ile yazılır. Ayrıca,
i harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'i', 'n', 't', 'e', 'r', 'f', 'e', 'r', 'o', 'n', şeklindedir.
interferon kelimesinin tersten yazılışı norefretni diziliminde gösterilir.