işlem
a. 1. Bir işi sonuçlandırmak için yapılan iş veya uygulamaların hepsi, muamele, muamelat. 2. Bir amaca ulaşmak için tutulan yol ve yöntem, prosedür. 3. ekon. Nakit veya menkul değerleri kullanarak alım satım, takas, borçlanma vb. piyasa hareketi. 4. kim. Madde üzerinde her türlü değişim yapma işi, muamele. 5. kim. Ham veya ara malları ve maddeleri fiziksel, kimyasal değişikliklerle daha uygun, kullanılır duruma getirme, muamele. 6. mat. Sayıları karşı karşıya getirip belirli birtakım kurallara uygun olarak birbiri üzerine etkilendirme yöntemi: Her işlem yeni bir sayı bulmaya varır.
işlem Fr. Acta
işlem Fr. Action
işlem Fr. Fonction
işlem Fr. Opération
işlem Fr. Travail
işlem İng. operation
Bir ya da birkaç işlenen üzerinde, belirli bir sonuç elde etmek üzere uygulanan herhangi bir eylem. bk. işleç, işlenen, komut.
işlem İng. operation
işlem İng. processing
işlem
bk. süreç
işlem İng. operation
1. Bir ya da birçok kümenin öğelerinden yeni bir kümenin bir öğesini türetme. 2. Sayılar ya da simgeler üzerinde yapılan toplama, çıkarma, üstiki, kökiki (karekök), gibi uzbilimsel uygulamalar.
işlem
muamele.
işlem İng. transaction
Alım-satım ile ilgili her türlü etkinlik.
işlem İng. treatment
(Deneysel tasarım) Deneye konu olan birim üzerindeki etkiyi gözlemek için yapılan eylem.
işlem İng. operation, treatment
1. Özdek üzerinde her türlü değişim yapma eylemi. 2. Ham ya da ara malları ve özdekleri, fiziksel, kimyasal değişikliklerle daha uygun, kullanılır duruma getirme eylemi.
işlem İng. operation, treatment
1.Madde üzerinde her türlü değişim yapma eylemi. 2.Ham ya da ara mal ve maddeleri, fiziksel, kimyasal değişikliklerle daha uygun, kullanılır duruma getirme eylemi. Muamele.
işlem İng. operation
1. Bir A kümesi için, tanım kümesi AxAx.. .xA, değer kümesi A olan işlev. Örnek. birli işlem, ikili işlem. 2. bk. işlemleme.
işlem İng. operation
Bir işi sonuçlandırmak için gereken evrelerden geçirme eylemi.
işlem İng. treatment
Metalbilimsel bir işi sonuçlandırmak için, gereken dönemlerden geçme ya da geçirme.
işlem
bk. etki.
işlem Osm. muamele
(kimya)
işlem İng. 1- operation, 2- transaction, 3- treatment
1. genel uygulayım: a. Bir işi sonuçlandırmak için yapılan iş ya da uygulamalar. b. Belli bir sonucu elde etmek için bir işi gereken evrelerden, dönemlerden geçirme. 2. işleyim: Türlü donanımlardan yararlanarak bir parça üstünde yapılan, denenen işlerin tümü. 3. metalbilim: Bir maden ya da alaşıma mekanik, biçimsel değişimleri kazandırmak için ısıtma, soğutma vb. yoluyla yapılan uygulamaların genel adı.
işlem İng. operation
Düzene ve kurala bağlanmış iş, eylem süreci ya da çözümleme yöntemi.
İşlem Osm. Muamele
İşlem Osm. Muamele
işlem için benzer kelimeler
işlem, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
i harfi ile başlar, m harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'i', 'ş', 'l', 'e', 'm', şeklindedir.
işlem kelimesinin tersten yazılışı melşi diziliminde gösterilir.