istif

istif Rum.

a. 1. Eşya veya başka nesnelerin düzgün bir biçimde üst üste konulmasıyla oluşan yığın: Uzunca bir arabaya lekeli şilteler, kirli yastıklar yığılıyordu, istif tekmil olmuştu. -A. H. Müftüoğlu. 2. Kereste, tahta vb. ağaç ürünlerini kurutmak veya bekletmek amacı ile belirli düzenlerde üst üste dizerek yapılan yığın.

istif Osm. istif

Kereste, tahta vb. ağaç ürünlerini, kurutmak ya da bekletmek amacı ile belli düzenlerde üst üste dizerek yapılan yığın.

istif için benzer kelimeler

blok istif

düşey istif

istif çıtası

istif etmek

sandık istif

sardalya gibi istif olmak

istif, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, i harfi ile başlar, f harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'i', 's', 't', 'i', 'f', şeklindedir.
istif kelimesinin tersten yazılışı fitsi diziliminde gösterilir.