izin

a. 1. Bir şey yapmak için verilen veya alınan özgürlük, müsaade, ruhsat, icazet, mezuniyet: “Viyana'dan döneli bir ay olmuştu ve izni üç hafta sonra bitiyordu.” -H. E. Adıvar. 2. Bir kimseye çalıştığı yerce verilen tatil: Yıllık iznini kullanıyor.

Müsaade

boşuğ.

1. Herhangi bir işin ya da tecim işleminin yapılabilmesi için devletçe kişiye ya da tecimsel kuruluşa verilen izin. 2. Yurda mal satma ya da yurttan mal çıkarma izni.

izin için benzer kelimeler

izin, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, i harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'i', 'z', 'i', 'n', şeklindedir.
izin kelimesinin tersten yazılışı nizi diziliminde gösterilir.