izin

izin, -zni Ar. i£n

a. 1. Bir şey yapmak için verilen veya alınan özgürlük, müsaade, ruhsat, icazet, mezuniyet: Viyana'dan döneli bir ay olmuştu ve izni üç hafta sonra bitiyordu. -H. E. Adıvar. 2. Bir kimseye çalıştığı yerce verilen tatil: Yıllık iznini kullanıyor.

< Ar. izn) izin

izin

Müsaade

izin İng. permit
izin

boşuğ.

izin İng. licence, patent

1. Herhangi bir işin ya da tecim işleminin yapılabilmesi için devletçe kişiye ya da tecimsel kuruluşa verilen izin. 2. Yurda mal satma ya da yurttan mal çıkarma izni.

izin için benzer kelimeler

aylıksız izin

bütçenin önceden izin ilkesi

dahilde işleme izin belgesi

dışalım izin belgesi

dışsatım izin belgesi

ihracat izin belgesi

işletme özel izin anlaşması

izin almak

izin, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, i harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'i', 'z', 'i', 'n', şeklindedir.
izin kelimesinin tersten yazılışı nizi diziliminde gösterilir.