kelle
a. 1. Koyun, kuzu ve keçinin pişirilmiş başı. 2. Ekinlerde başak. 3. Külçe biçimindeki şeker: Şekerin kellesi yetmiş üç kuruştan satılıyor. -A. İlhan. 4. tkz. Baş, kafa.
kelle
İçine ceviz, fındık, pirinç konularak yapılan hamur tatlısı.
kelle
Sirkeli paça: Kelleyi çok severim.
kelle
Kere, kez.
kelle
Tepe, kelle
kelle
< Far. kelle: kelle; baş; başak; yüksek tepe
kelle
Uç
kelle
Koparılmış kafa, kelle // kelle koltoh: kelle koltuk // kelle paça: baş ayak, sakatat // kelli felli: kelli felli, fiyakası yerinde, eşraftan
kelle
Küçük bir halı türü. (Küçükkabaca *Uluborlu, *Yalvaç -Isparta)
Kelle
Van ili, Timar bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
kelle için benzer kelimeler
kelle, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'e', 'l', 'l', 'e', şeklindedir.
kelle kelimesinin tersten yazılışı ellek diziliminde gösterilir.