kıl
a. 1. Bazı hayvanların derisinde, insan vücudunun belli yerlerinde çıkan, üst deri ürünü olan ipliksi uzantı. 2. Keçi tüyü. 3. sf. Keçi tüyünden yapılmış veya dokunmuş olan: Sana kız mı verirler / Kıl şalvar giymeyincek -Halk türküsü. 4. sf. argo Huysuz, geçimsiz (kimse). 5. bit. b. Bitkilerde görülen, genellikle silindirimsi, içi boş, çok ince uzantı.
kıl Fr. Poil
kıl Fr. Cheveu-Capillus
kıl
1. Killi toprak. 2. Çamaşır, baş kili.
kıl
Keçi kılı.
kıl Osm. kıl
Genellikle at kuyruğu ya da yelesinden hazırlanan, üstün değerli döşeme gereci. Boyalı işlerde zımpara yerine de kullanılır.
kıl Osm. şa'ar
(biyoloji)
kıl İng. hair
Deri içerisinde ve dışında yer alan, kesitinde medulla, korteks ve kıl kütikülası bulunan, kuvvetli, düz ve genellikle kaba olan yapağıdan daha düz esnek epidermal oluşumlar. Dermiste yatık uzanan kıllar deri yüzeyinden dar açıyla dışarı açılırlar. Vücudun değişik bölgelerinde çeşitli doğrultularda örgülenmeler yaparlar.
kıl İng. hair
1. İplik biçiminde herhangi bir deri uzantısı, tüy, 2. Baştaki saçlar dışta kalmak üzere, memeli hayvanlarda vücudu örten tüyler.
kıl
Saz teli
kıl için benzer kelimeler
kıl, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, l harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'ı', 'l', şeklindedir.
kıl kelimesinin tersten yazılışı lık diziliminde gösterilir.