kişi
a. 1. Kadın veya erkeğe verilen genel ad, şahıs, zat, nefer: Sınıfta, sürekli olarak numarası yaramazlar listesinin başına yazılan kişi bendim. -A. Kutlu. 2. db. Çekimli fiillerde ve zamirlerde konuşan, dinleyen, sözü edilen varlık, şahıs: Ben (tekil kişi), sen (tekil kişi), o (tekil kişi); biz (çoğul kişi.) siz (çoğul kişi), onlar (çoğul kişi). 3. ed. Oyun, roman, hikâye vb.nde yer alan kimse. 4. hlk. Eş, koca. 5. esk. Erkek.
kişi Fr. Sexe
kişi Fr. individu
kişi
1. Evin erkeği, koca, eş. 2. Yabancı erkek.
kişi
Düğünden sonra yapılan yemek çağrısı.
kişi
Kişi (bk. gişi)
kişi
Koca; bey, efendi
kişi Osm. şahıs
Konuşanın kendisinden, kendisine söz söylediği kimseden veya başkasından bahsettiğine göre zamirlere ve fiillere verileri şekil, ki sirasiyle BİRİNCİ KİŞİ (Mütehellim, Première personne) İKİNCİ KİŞİ (Muhatap, Deuxième personne) ve ÜÇÜNCÜ KİŞİ (Gaip, Troisième personne) adını alır.
kişi İng. Person
Çekimli eylemlerde ve adıllarda, konuşan, dinleyen, hakkında konuşulan: Geldim (geldi-m) , ben (1. kişi tekil) ; gel, geldin (geldi-n) , sen (2. kişi tekil) ; gelsin (gel-sin) , geldi, o (3. kişi tekil) ; geldik (geldi-k) , gelelim (gel-e-lim) , biz (I. kişi çoğul) ; gelin (gel-in) , geliniz (gel-in-iz) , siz (2. kişi çoğul) ; gelsinler (gel-sin-ler) , geldiler (geldi-ler) , onlar (3. kişi çoğul) vb.
kişi İng. Person
(Lat. Persona = tiyatroda oyuncunun oyunu gereği yüzüne taktığı maske; sonradan oyuncunun üzerine aldığı rol, daha sonra da insanın öz niteliği, öz çizgileri anlamını almış.) : 1. (Skolastik felsefede klasik tanımını Boethius vermiştir:) Ussal varlığın bölünmez tözü. 2. (Görüngübilimde) Tinsel edimler özeği (M. Scheler). 3. Oluşumunu özgürlüğe dayatan, kendini kendisi kuran bireysel öz. 4. Yaşamın gidişi içinde tek beni kuran birlik. 5-Kendini "sen"in karşısında bir "ben" olarak yaşayan öz; ya da bir "sen" olarak "ben" in karşısına çıkabilen öz. 6. Başkalarına olan davranışlarında ortaya çıkan ben (Jung). ahlaksal kişi: Sorumlu ve hesap verme yeteneği olan ben. tüzel kişi: Doğal kişi olmaksızın, hak ve ödevlerin bağımsız taşıyıcısı sayılan kişi (yasalara göre kurulmuş birlikler, dernekler, ortaklıklar, kamusal örgütler).
kişi
şahıs.
kişi Osm. Şahıs
kişi Fr. personnage
Bir yazın yapıtında başından olay geçen ya da olaya karışan kimse.
kişi
1. İnsan, adam, kimse. 2. Erkek. 3. Sahip
Kişi Köken: T.
Cinsiyet: Erkek 1. Kimse, insan. 2. Sahip. 3. Koca, eş.
kişi için benzer kelimeler
kişi, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, i harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'i', 'ş', 'i', şeklindedir.
kişi kelimesinin tersten yazılışı işik diziliminde gösterilir.