kısık

a. 1. coğ. Kanyon. 2. sf. Kısılmış olan. 3. sf. Boğuk, güçlükle çıkan (ses): “Arkasından çıtırtılar, kısık sesler geliyordu.” -Y. Atılgan. 4. sf. Hafifçe aralanmış, yumulmuş olan (göz kapağı).

1. İki dağ ve tepe arasındaki dar geçit, boğaz. 2. Dağların kuytu yeri. 3. Uçurum. 4. Dar yer, iki kayanın arası : Kısıkdan geçiyordum, önüme bir kurt çıkdı. 5. Dar ve uzun sokak, yol : Kısıktan otomobil değil, deve bile zor geçer. 6. Köşe, bucak, ara. 7. Çıkmaz sokak, eğri büğrü yol : Bizim ev karşıki kısık içindedir. 8. Yol dönemeci : Karşıki kısıkları geçersek tehlike kalmaz. 9. Sıralanmış tepelerin küçük vadileri : Tepenin kısığı kuytudur, koyunları orada yatır. 10. Yüksek kayalıkların üstündeki aralıklar, yarıklar.

1. Derenin ya da ırmağın çok dar yeri. 2. Ufak derelerin birleştiği yer. 3. İki dağ arasında sıkışmış ufak dere.

1. Apışarası, kasık. 2. Kol ve bacakdaki oynak yerler.

Kısa.

İki tarla arasındaki dar yol.

Kıvrımlı yapılarda, bir kıvrımı keserek, iki yandaki çukurlukları birleştiren, dar ve boğaz biçimindeki gedik koyaklara verilen ad.

1. Dar yer. 2. Kasık

İzmir ili, Menderes ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Sivas ili, Beypınarı bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Uşak ili, Güre bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

kısık için benzer kelimeler

kısık, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'ı', 's', 'ı', 'k', şeklindedir.
kısık kelimesinin tersten yazılışı kısık diziliminde gösterilir.