kitin
a. biy. Eklem bacaklıların ve kabukluların örteneğini oluşturan, bazı mantar ve likenlerde de rastlanan, dayanıklı ve esnek organik madde.
kitin İng. chitin
Eklem bacaklıların üzerini kaplayan örtü şeklindeki kabuğun yapısını oluşturan, bitkiler, funguslar ve bira mayasının hücre duvarında bulunan, N-asetil glikozaminden meydana gelmiş, kimyasal olarak nötr bir polisakkarit.
kitin İng. chitine
kitin Fr. chitine
(zooloji)
kitin İng. chitin
Mantarların hücre duvarlarını, artropodların dış iskeletini oluşturan, helmint yumurtalarında bulunan, mikrofilerlerde koruyucu bir kılıf olarak görev yapan, protozoon kist duvarlarında bulunan, bazılarında ise hücre yüzey bileşeni olarak görev yapan, N-asetilglukosamine(GlcNAc) artıklarının beta 1-4 glikozidik bağlarıyla bağlanması sonucunda meydana gelmiş bir polisakkarit.
kitin İng. chitin
Mantarların hücre duvarlarını, eklem bacaklıların dış iskeletini oluşturan, helmint yumurtalarında bulunan, mikrofilerlerde koruyucu bir kılıf olarak görev yapan, protozoon kist duvarlarında bulunan, kimilerinde ise hücre yüzey bileşeni olarak görev yapan, N-asetilglukosamine(GlcNAc) artıklarının beta 1-4 glikozidik bağlarıyla bağlanması sonucunda meydana gelmiş bir polisakarit.
kitin İng. chitin
(Yun. khiton=örtü) Eklembacaklı hayvanlarda kutikula içinde bulunan özel bir azotlu karbohidrat.
kitin, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'i', 't', 'i', 'n', şeklindedir.
kitin kelimesinin tersten yazılışı nitik diziliminde gösterilir.