kopuk

kopuk

sf. 1. Kopmuş: Kopuk düğme. 2. mec. Toplum kurallarına aldırmayan erkek, işsiz, güçsüz, serseri: “Siz daha elinizin altındaki iki üç kopuğa söz geçiremiyorsunuz.” -A. İlhan.

kopuk

Şık, süslü, iyi giyinmiş, çalımlı, edalı (kimse).

kopuk

Kısacık yün ve pamuk ipliği parçaları (halıcılıkta).

kopuk

Hayta

kopuk

Köpük

---

kopuk için benzer kelimeler

---

kopuk, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'o', 'p', 'u', 'k', şeklindedir.
kopuk kelimesinin tersten yazılışı kupok diziliminde gösterilir.