kopuntu

kopuntu

a. 1. Kopmuş parça. 2. Diaspora.


kopuntu Fr. Fragment
kopuntu İng. dissociation

Kendi aralarında birlik oluşturan bir ruhsal etkinlik kümesinin, kişiliğin geri kalan bölümü ile olan bağlarının çoğunu yitirerek aşağı yukarı bağımsız biçimde etkinlik göstermesi durumu.


kopuntu, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, u harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'o', 'p', 'u', 'n', 't', 'u', şeklindedir.
kopuntu kelimesinin tersten yazılışı utnupok diziliminde gösterilir.