kopuz
a. müz. esk. Ozanların çaldığı telli Türk sazı: Oralarda âşıklar, halkı coşturmak için ozanların kopuzlarını çalıyorlar. -O. S. Orhon.
kopuz
1. Boğaz, dar yer : Kızıldağ kopuzundan geçeceğim. 2. Düz alanlarda görünmeyen oyuklar, çukurlar. 3. Deniz kıyısındaki girinti, körfez.
kopuz
Eskiden kullanılan ünlü halk sazı. (Osmanlı ordusunda, kopuzculardan kurulu bir "sazcılar" sınıfı bulunurdu.)
kopuz, (kobuz, kubuz, kupuz)
Ut biçiminde eski bir Türk sazı
Kopuz Köken: T.
Cinsiyet: Erkek 1. Boğaz, dar yer. 2. Ozanların çaldığı eski bir telli Türk sazı.
Kopuz
Bayburt ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Kopuz
Gümüşhane ili, Torul ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Kopuz
Şanlıurfa ili, Gölcük bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
kopuz, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, z harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'o', 'p', 'u', 'z', şeklindedir.
kopuz kelimesinin tersten yazılışı zupok diziliminde gösterilir.