koşa

koşa

sf. hlk. 1. Çift, eş, ikiz: “Koşa badem sığmayan dar ağızlım.” -Dede Korkut. 2. zf. Hep birlikte.


koşa

1. Sulanacak tarlanın, suyun dağılmasına elverişli yüksek yerinde yapılan depo. 2. Eğik yerlerde yüksek kısma su çıkarmak için tarla ortasına çekilen set.


koşa

Binaların üstüne konan, kalın, yuvarlak sırık, mertek, düver.


koşa

Sınırdaş, yan yana.


koşa

Av tüfeği, çifte.


koşa

Mutlu ol anlamında bir deyim : Koşa yaşa!

< Far. güşe) Köşe // koşa bucah: her yer


koşa Osm. beyit

Her bakımdan birbiriyle ilgili iki dizeden kurulmuş divan koşuk birimi: / Halk içinde muteber bir nesne yok devlet gibi / Olmaya devlet cihanda bir nefes sıhhat gibi Kanunî (Muhibbi) / Ayinesi işdir kişinin lafa bakılmaz / Şahsın görünür rütbe-i aklı eserinde bk. koşuk.


koşa

Çift, eş, ikiz


koşa için benzer kelimeler


koşa, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'o', 'ş', 'a', şeklindedir.
koşa kelimesinin tersten yazılışı aşok diziliminde gösterilir.