koşmak
(I) (nsz) 1. Adım atışlarını artırarak ileri doğru hızla gitmek: Ben kaçıyorum, abim de arkamdan koşuyor. -A. Ağaoğlu. 2. Bir yere ivedilikle gitmek: Pencerede dolaşan gölgelerden bir şeyler sezmeye çalışarak koşuyorum. -Y. Z. Ortaç. 3. Bir işle çok ilgilenmek, koşuşturmak: Yok, yok, dedi, akşamdan beri ben koştum, biraz da onlar yorulsunlar. -M. Ş. Esendal. 4. Koşuya çıkmak: Doru at bugün koşmayacak. 5. mec. Kovalamak, üstüne düşmek, izlemek: İki yıldır bu işin peşinden koşuyorum.
koşmak, -ar
(II) (-e) 1. Birlikte iş görmesi için bir şeyi başka birinin yanına katmak, arkadaş olarak vermek. 2. Hayvanı çekeceği arabaya, sabana vb.ne bağlamak: Atları arabaya koşmak. 3. (nsz) Şart ileri sürmek: Sarfiyat hususunda bir şart koşmuyorlar. -R. H. Karay. 4. Birini, bir işte görevlendirmek: İşe koşmak.
koşmak
Dökmek: Suyu koştun mu?
koşmak
Sürmek (toprak için) : İlkbaharda herkes tarlasını koşar.
koşmak
Katmak, karıştırmak : İkisini birbirine koşta götür.
koşmak
Yollamak, göndermek.
koşmak
1. Hayvanı çekeceği şeye bağlamak. 2. Birlikte iş görmesi için bir şeyi başka birinin yanına katmak: Öküzleri koşarlardı
koşmak
Yakıştırmak, uydurmak, ad veya lakap vermek
koşmak
Aracı olarak tayin etmek
koşmak
Tarla sürme
koşmak
Seğirtmek, koşmak// koşa koşa: koşarak
koşmak
Bir koşuğa ezgi bağlamak.
koşmak (I)
1. Arkadaş olarak vermek, terfik etmek, eklemek, zammetmek. 2. Nazmetmek
koşmak (II)
bk. koçmak
Koşmak Osm. Tezviç edilmiş devreler
koşmak için benzer kelimeler
koşmak, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'o', 'ş', 'm', 'a', 'k', şeklindedir.
koşmak kelimesinin tersten yazılışı kamşok diziliminde gösterilir.