koyak

a. 1. coğ. Vadi: “Bir koyağa girip küçük bir çalılığa saklandılar.” -Y. Kemal. 2. jeol. Karalarda akarsu aşındırmasıyla oluşmuş, bir yöne doğru eğimli, uzunluğuna çukurluk. 3. hlk. Dağlar ve kayalıklarda oluşmuş doğal çukur: “Yaylasını koyak koyak gezerim” -Halk türküsü.

1. Bir ucu dağda son bulan kapalı boğaz, iki dağ, tepe arasındaki boşluk, vadi. 2. Deve. 3. Dağlar ve kayalıkların üzerindeki doğal çukurlar. 4. Güneş görmeyen kuytu yer. 5. Dağ üzerinde otu bol olan, bitek, çukur yer.

Köşe, taraf.

Etkili, dokunaklı, acıklı, içli (ses, şarkı vb.).

Çok tatlı.

1. İki dağ arası, vadi. 2. Kuytu, basık yer.

İçinde akarsu yataklarının bulunduğu, üç yanından kapalı, ancak ağız yanı açık, tabanı, yamaçlarıyla yerine ve eskiliğine göre türlü biçimleri olan dar, uzun yüzey.

Karalarda, akarsu aşındırmasıyle biçimini almış, bir yöne doğru eğimli uzunluğuna çukurluk.

Özel bir ezgi ile söylenen bir tür halk koşuğu.

Vadi, dere

bk. koyuk

Cinsiyet: Erkek 1. Vadi, dere. 2. Dağlar ve kayalıklar üzerindeki doğal çukurlar. 3. Dağ üzerinde otu bol olan, bitek, çukur yer.

Aksaray ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

koyak için benzer kelimeler

koyak, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'o', 'y', 'a', 'k', şeklindedir.
koyak kelimesinin tersten yazılışı kayok diziliminde gösterilir.