koyak
a. 1. coğ. Vadi: Bir koyağa girip küçük bir çalılığa saklandılar. -Y. Kemal. 2. jeol. Karalarda akarsu aşındırmasıyla oluşmuş, bir yöne doğru eğimli, uzunluğuna çukurluk. 3. hlk. Dağlar ve kayalıklarda oluşmuş doğal çukur: Yaylasını koyak koyak gezerim -Halk türküsü.
koyak
1. Bir ucu dağda son bulan kapalı boğaz, iki dağ, tepe arasındaki boşluk, vadi. 2. Deve. 3. Dağlar ve kayalıkların üzerindeki doğal çukurlar. 4. Güneş görmeyen kuytu yer. 5. Dağ üzerinde otu bol olan, bitek, çukur yer.
koyak
Köşe, taraf.
koyak
Etkili, dokunaklı, acıklı, içli (ses, şarkı vb.).
koyak
Çok tatlı.
koyak
1. İki dağ arası, vadi. 2. Kuytu, basık yer.
koyak İng. valley
İçinde akarsu yataklarının bulunduğu, üç yanından kapalı, ancak ağız yanı açık, tabanı, yamaçlarıyla yerine ve eskiliğine göre türlü biçimleri olan dar, uzun yüzey.
koyak İng. Valley
Karalarda, akarsu aşındırmasıyle biçimini almış, bir yöne doğru eğimli uzunluğuna çukurluk.
koyak
Özel bir ezgi ile söylenen bir tür halk koşuğu.
koyak (I), (koyah)
Vadi, dere
koyak (II)
bk. koyuk
Koyak Köken: T.
Cinsiyet: Erkek 1. Vadi, dere. 2. Dağlar ve kayalıklar üzerindeki doğal çukurlar. 3. Dağ üzerinde otu bol olan, bitek, çukur yer.
Koyak
Aksaray ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
koyak için benzer kelimeler
koyak, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'o', 'y', 'a', 'k', şeklindedir.
koyak kelimesinin tersten yazılışı kayok diziliminde gösterilir.