kül
kül
kül, -llü Ar. kull
kül
kül Osm. rımad'
kül İng. ash
(I) a. Yanan şeylerden artakalan toz madde: Ocağın külleri üstünde duran tenceredeki fasulyeyi bitirdiler. -M. Ş. Esendal.
kül, -llü Ar. kull
(II) a. esk. Bütün, tüm: Bir asırdan beri şiirimizi bir kül olarak göz önüne getirince bu misal canlanmaz mı? -Y. K. Beyatlı.
kül
< ET kül: kül. || kül töken: karım; eşim; hanımım || kündeki külli çöreyh: alışılmış olan şey
kül Osm. rımad'
(jeoloji)
kül İng. ash
Organik maddelerin tamamen yanması sonucu artakalan inorganik kısım.
kül için benzer kelimeler
kül, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, l harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'ü', 'l', şeklindedir.
kül kelimesinin tersten yazılışı lük diziliminde gösterilir.