kulübe

kulübe Far. kulbe

a. (kulü'be) 1. Kerpiç, saman veya ağaçtan yapılmış küçük, basit, ilkel ev: “Aliş tozu dumana katarak kulübeye seğirtirken o da arkadaşlarının birini aramaya çıktı.” -Halikarnas Balıkçısı. 2. Bir yeri beklemekle görevli kimsenin içinde bulunduğu küçük barınak: Nöbetçi kulübesi. 3. Hayvanlar için yapılmış barınak: Köpek kulübesi. 4. mec. Alçak gönüllülük göstermek amacıyla “ev” anlamında kullanılan bir söz.


kulübe, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'u', 'l', 'ü', 'b', 'e', şeklindedir.
kulübe kelimesinin tersten yazılışı ebüluk diziliminde gösterilir.