küre

küre Ar. kure

(I) a. 1. mat. Bütün noktaları merkezden aynı uzaklıkta bulunan bir yüzeyle sınırlı cisim. 2. Yeryüzü, dünya: “Ben de yıldızlar gibi, küre gibi, ben de yalnız ve herkese uzaktım.” -Y. K. Karaosmanoğlu.

II) a. mdn. Madenci ocağı, maden fırını.


küre

1. Çamurdan yapılmış, taşınabilen yemek ocağı. 2. Ateş körüğü.


küre

Demirci dükkânı.


küre

Küçük kulaklı koyun, keçi.


küre

Düzgün odun yığını.


küre

1. Hayvanların öğle üstü otlamaksızın toplu olarak ayakta durup dinlenme biçimi.


küre

Çiftleşmek isteyen at, eşek.


küre

Pekmez kaynatmak için yapılan yuvarlak ocak.


küre İng. sphere

(...)


küre

bk. yuvar.


küre

Üst tarafı açık ocak. (*Senirkent -Isparta)


küre

Demirci ocağı, maden ocağı


Küre

öz. a. (kü're) Kastamonu iline bağlı ilçelerden biri.


Küre

Artvin ili, Murgul ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Küre

Bilecik ili, Söğüt ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Küre

Çorum ili, Alaca ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Küre

İzmir ili, Ovakent bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


küre için benzer kelimeler


küre, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'ü', 'r', 'e', şeklindedir.
küre kelimesinin tersten yazılışı erük diziliminde gösterilir.