kutup
a. 1. Yer yuvarlağının, Ekvator'dan en uzak olan yer ekseninin geçtiği varsayılan iki noktasından her biri: Kutuplara gitmeği bile çok düşündüm. -P. Safa. 2. mec. Birbiriyle karşıt olan şeylerden her biri: Çalışanlarla çalıştıranları ayrı kutuplarda toplayarak birbirine düşman ediyor. -N. Cumalı. 3. gök b. Gök küresinin, dolayında döndüğü varsayılan eksenin iki ucundan her biri. 4. fiz. Elektrik akımını oluşturan gerilim ayrılığının en yüksek dereceyi bulduğu iki noktadan her biri. 5. fiz. Bir mıknatıs demirinin iki ucundan her biri. 6. esk. ve mec. Bir konuda yüksek bilgisi ve yetkisi olan kimse: Kendini kaza halkına âdeta bir kutup diye tanıtmıştı. -E. E. Talu.
kutup İng. pole
Bir gökcisminin, gökküresinin, bir yıldızlar topluluğunu içine alan bir dizgenin dönme ekseninin bu cismi, küreyi ya da dizgeyi deldiği iki noktadan her biri.
kutup İng. pole
Kutupsal koordinat sisteminde origin.
kutup Fr. pôle
(astronomi, coğrafya, fizik, matematik)
kutup için benzer kelimeler
kutup, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, p harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'u', 't', 'u', 'p', şeklindedir.
kutup kelimesinin tersten yazılışı putuk diziliminde gösterilir.