madde
a. 1. Duyularla algılanabilen nesne. 2. Bir cismi oluşturan öge, öz: Cam yapmak için silisli maddeler kullanılır. 3. Yasa, sözleşme, antlaşma vb. metinlerde, her biri başlı başına bir yargı getiren ve çoğu kez rakamla belirtilen bölüm: Kanun tatbikatında merhamet bilmez. Suçları maddeleriyle ölçer. Hükmünü verir, çarpar. -H. R. Gürpınar. 4. Sözlük ve ansiklopedilerde tanımlanan, anlatılan kelime, ad veya konulardan her biri: Bir uzmanla buluşacağı zaman ansiklopediyi açar, o konuyla ilgili maddeyi okur. -S. Birsel. 5. Para, mal vb. ile ilgili şey: Maddeye önem vermek. 6. Kendi içinde bütünlüğü olan anlatım. 7. fiz. Boşlukta yer kaplayan, bir kütlesi olan her türlü varlık, özdek. 8. kim. Molekül.
madde İng. item
Bir testte yer alan soru ya da alıştırmalardan her birine verilen ad.
madde
bk. özdek
madde
1) (yasa, tüzük, sözleşme ile başkalarında) ayrıt, ayrıltı (Artikel, article). 2) ("matière" anlamında) özdek, nen.
madde İng. matter
Uzayda yer kaplayan ve kütlesi olan her şey.
madde Fr. matière
(jeoloji, fizik)
madde Osm. cevher
(biyoloji)
madde için benzer kelimeler
madde, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
m harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'm', 'a', 'd', 'd', 'e', şeklindedir.
madde kelimesinin tersten yazılışı eddam diziliminde gösterilir.