maden

a. (ma:den) 1. jeol. Yer kabuğunun bazı bölgelerinde çeşitli iç ve dış doğal etkenlerle oluşan, ekonomik yönden değer taşıyan mineral. 2. sf. Bu mineralden yapılmış: Maden kap. 3. Maden ocağı veya maden işletmesi. 4. mec. Çok değerli şeyleri kapsayan kaynak: Bu kütüphane bir madendir, değerini bilin. 5. argo Uyuşturucu, esrar, eroin: “İstersen sana biraz maden vereyim de çek!” -O. C. Kaygılı. 6. tkz. Kolay ve iyi kazanç sağlayan iş veya parası elinden kolaylıkla alınan kimse. 7. kim. Metal.

Dağların ufak taşlı yamaçları. (Böyle yerlerde yetiştirilen tütün bitkisi bol ürün verir.)

metal(kimya)

öz. a. (ma:'den) Elâzığ iline bağlı ilçelerden biri.

Bayburt ili, Maden bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Giresun ili, Dereli ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Kastamonu ili, Azdavay ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Sinop ili, Ayancık ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Şanlıurfa ili, Ceylânpınar ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Trabzon ili, Derecik bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

maden için benzer kelimeler

maden, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'a', 'd', 'e', 'n', şeklindedir.
maden kelimesinin tersten yazılışı nedam diziliminde gösterilir.