maden
a. (ma:den) 1. jeol. Yer kabuğunun bazı bölgelerinde çeşitli iç ve dış doğal etkenlerle oluşan, ekonomik yönden değer taşıyan mineral. 2. sf. Bu mineralden yapılmış: Maden kap. 3. Maden ocağı veya maden işletmesi. 4. mec. Çok değerli şeyleri kapsayan kaynak: Bu kütüphane bir madendir, değerini bilin. 5. argo Uyuşturucu, esrar, eroin: İstersen sana biraz maden vereyim de çek! -O. C. Kaygılı. 6. tkz. Kolay ve iyi kazanç sağlayan iş veya parası elinden kolaylıkla alınan kimse. 7. kim. Metal.
maden
Dağların ufak taşlı yamaçları. (Böyle yerlerde yetiştirilen tütün bitkisi bol ürün verir.)
maden Fr. métal
metal(kimya)
Maden
öz. a. (ma:'den) Elâzığ iline bağlı ilçelerden biri.
Maden
Bayburt ili, Maden bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Maden
Giresun ili, Dereli ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Maden
Kastamonu ili, Azdavay ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Maden
Sinop ili, Ayancık ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Maden
Şanlıurfa ili, Ceylânpınar ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Maden
Trabzon ili, Derecik bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
maden için benzer kelimeler
maden, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
m harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'm', 'a', 'd', 'e', 'n', şeklindedir.
maden kelimesinin tersten yazılışı nedam diziliminde gösterilir.