mağ
1. Evin katı. 2. Tavan arası. 3. Evin bölmeleri, oda. 4. Odanın eni. 5. Çatıların ortasındaki kalın ve dikey direk, mertek. 6. Evlerin çatılarına enine konulan kalın ağaç direk, kiriş. 7. Evlerin çatılarında iki kiriş arasındaki açıklık, aralık. 8. Dört arşın uzunluğunda ağaçların üstündeki tavan : Şu ev üç mağ üstündedir.
mağ
1. Yığın : Odun mağı. 2. Ot yığınının bir bağlamı.
mağ
Tabaklanmış derinin iç yüzü.
mağ
Tav.
mağ
1. Tavan. 2. Oda. 3. Yapılarda çatılara yatay konan ağaç, kiriş.
mağ
Yığın.
mağ
Yapılarda iki kirişin arasındaki kısım. (-Amasya ve çevresi)
mağ
Sahtiyanın iç yüzü
mağ, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca,
m harfi ile başlar, ğ harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'm', 'a', 'ğ', şeklindedir.
mağ kelimesinin tersten yazılışı ğam diziliminde gösterilir.