mahdut

mahdut Ar. ma§d°d

sf. esk. 1. Çevrilmiş, sınırlanmış. 2. Sayısı belli olan, sayılı, az: “Hükûmetler mahdut bir zaman içinde yaşar.” -O. S. Orhon. 3. mec. Dar, basit: “Heyhat, dedi, siz de mahdut fikirli bir muharrirmişsiniz!” -Ö. Seyfettin.

---

mahdut, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'a', 'h', 'd', 'u', 't', şeklindedir.
mahdut kelimesinin tersten yazılışı tudham diziliminde gösterilir.