mahkum

< Ar. mahkûm: mahkûm || mahçum

sf. 1. huk. Hükümlü: Müebbet hapse mahkûm bir suçlu. 2. mec. Zorunda olan, mecbur: “Bu konularda yeni kuşağın yanında her zaman cahil kalmaya mahkûmuz.” -H. Taner. 3. mec. Kötü bir sonuca varması kaçınılmaz olan.

mahkum için benzer kelimeler

mahkum, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, m harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'a', 'h', 'k', 'u', 'm', şeklindedir.
mahkum kelimesinin tersten yazılışı mukham diziliminde gösterilir.