mahrama
a. esk. Bazı bölgelerde kadınların sokağa çıkarken manto üstüne örtündükleri işlemeli geniş örtü, makrama.
mahrama
1. Havlu. 2. Yüz örtüsü, peçe. 3. Mendil.
mahrama
Büyük mendil
mahrama
< Ar. mahreme: büyük mendil; el yüz kurulamakta ve öteberi taşımakta kullanılırdı || marhama
mahrama
[mahrıma, marhama] : Havlu. (Meyvebükü *Güdül -Ankara) [mahrıma] : (Çarıksaray *Şarkikaraağaç -Isparta) [marhama] : (Saplı, Boyalı, Akbaş *Güdül -Ankara)
mahrama
Mendil, baş örtüsü, havlu
mahrama, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
m harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'm', 'a', 'h', 'r', 'a', 'm', 'a', şeklindedir.
mahrama kelimesinin tersten yazılışı amarham diziliminde gösterilir.