mahrama

mahrama Ar. ma§reme

a. esk. Bazı bölgelerde kadınların sokağa çıkarken manto üstüne örtündükleri işlemeli geniş örtü, makrama.

mahrama

1. Havlu. 2. Yüz örtüsü, peçe. 3. Mendil.

mahrama

Büyük mendil

mahrama

< Ar. mahreme: büyük mendil; el yüz kurulamakta ve öteberi taşımakta kullanılırdı || marhama

mahrama

[mahrıma, marhama] : Havlu. (Meyvebükü *Güdül -Ankara) [mahrıma] : (Çarıksaray *Şarkikaraağaç -Isparta) [marhama] : (Saplı, Boyalı, Akbaş *Güdül -Ankara)

mahrama

Mendil, baş örtüsü, havlu

---

mahrama, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'a', 'h', 'r', 'a', 'm', 'a', şeklindedir.
mahrama kelimesinin tersten yazılışı amarham diziliminde gösterilir.