mahrem
mahrem Ar. ma§rem
sf. 1. Yakın akrabadan olduğu için nikâh düşmeyen (kimse). 2. Başkalarına söylenmeyen, gizli: Müdür, dosyadan başka bir rapor çıkardı. Kenarında kırmızı bir damga: Mahrem. -R. H. Karay. 3. a. Sırdaş: Az vakitte mahremlerimden biri oldu. -H. R. Gürpınar.
mahrem, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
m harfi ile başlar, m harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'm', 'a', 'h', 'r', 'e', 'm', şeklindedir.
mahrem kelimesinin tersten yazılışı merham diziliminde gösterilir.