mahrem

mahrem Ar. ma§rem

sf. 1. Yakın akrabadan olduğu için nikâh düşmeyen (kimse). 2. Başkalarına söylenmeyen, gizli: “Müdür, dosyadan başka bir rapor çıkardı. Kenarında kırmızı bir damga: Mahrem.” -R. H. Karay. 3. a. Sırdaş: “Az vakitte mahremlerimden biri oldu.” -H. R. Gürpınar.


mahrem, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, m harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'a', 'h', 'r', 'e', 'm', şeklindedir.
mahrem kelimesinin tersten yazılışı merham diziliminde gösterilir.