mala
a. Harç alıp sürmeye yarayan, çoğu üçgen biçiminde, yassı, demirden, üstten tahta saplı sıvama aracı.
mala
1. Mısır. 2. Harman dövüldükten sonra samandan ayrılmış tahıl. 3. Harmanda tahılın dipte kalan topraklı kısmı.
mala
Kazılan toprağın tohum ekilmeden önce üstünden geçirilen tırmık.
mala
Oyuncak bebeğin elbisesi.
mala
1. Unu kaynar suda pişirerek yapılan, tuzlu ya da tatlı olarak yenilen bir çeşit yemek. 2. Cevizli hamur tatlısı.
mala
1. Saçta pişirilen böreğin üstünü yağlamak için kullanılan ucu bezli tahta. 2. Deve semerinin iç ve arka boşluğuna kıstırılan çul ya da keçe parçası. 3. Tahta, cam silmek ya da bulaşık yıkamak için kullanılan bez parçası.
mala İng. trowel
Az miktardaki harcın karılmasında, istenen yere konmasında ve yüzeyinin düzgünleştirilmesinde kullanılan aygıt.
mala Dgr. anat. mala
anat. Yanak.
mala
1. Deriyi, bir deynek yardımıyla kireçlemekte kullanılan çuval parçası. (*Bor -Niğde) 2. Kalaycıların kapları temizlerken kullandıkları çaput. (*Aksaray -Niğde)
mala
bk. bala (II)
mala için benzer kelimeler
mala, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
m harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'm', 'a', 'l', 'a', şeklindedir.
mala kelimesinin tersten yazılışı alam diziliminde gösterilir.