manastır

manastır Rum.

a. din b. Bazı kesin kurallara bağlı rahip veya rahibelerin dünya ile ilgilerini keserek yaşadıkları yapı, keşişhane: “İnsan manastıra kapansın, rahibe olsun daha iyi öyleyse.” -A. İlhan.

manastır İng. monastery

(Mimarlık) (Yun. monos = yalnız) Hıristiyan din adamlarının tapınma amacıyla kent hayatından uzakta, kırlık ve dağlık yerlerde yaptıkları dinsel yapı.

---

manastır için benzer kelimeler

---

manastır, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, r harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'a', 'n', 'a', 's', 't', 'ı', 'r', şeklindedir.
manastır kelimesinin tersten yazılışı rıtsanam diziliminde gösterilir.