mandacı
a. huk. 1. Bir ülkeyi manda temeline göre yönetmesi için Birleşmiş Milletler Cemiyeti tarafından görevlendirilen devlet, mandater. 2. tar. Osmanlı Devleti'nde tersanedeki gemilerin bakımı ile görevli kimse.
mandacı İng. Mandatary
1. Bir ülkeyi manda esasına göre yönetmesi için Uluslar Birliğince (Cemiyet-i Akvam) görevlendirilen (devlet). 2. Osmanlılarda, tersanede kıçtan kara yatan gemilerin bakımı ile yükümlü koruyucu, tersane görevlisi.
mandacı, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
m harfi ile başlar, ı harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'm', 'a', 'n', 'd', 'a', 'c', 'ı', şeklindedir.
mandacı kelimesinin tersten yazılışı ıcadnam diziliminde gösterilir.