mandal

mandal Ar. mand¥l

(I) a. 1. Kapı vb. şeyleri kapalı tutmaya yarayan, döner tahta veya metal parça. 2. İpe serilen çamaşırı tutturmak için kullanılan yaylı kıskaç. 3. Ut, kanun, keman vb. çalgıların tellerini geren düğme.

II) a. hlk. Evlek.


mandal

1. Demir ya da tahtadan yapılmış kapı sürgüsü. 2. Eski evlerin kapılarının arkasındaki kol demiri. 3. Ağaçtan yapılmış saban keskisi. 4. Çengelliiğne.


mandal

1. Ağaç, demir pencere ya da kapı sürgüsü. 2. Büyük kapı kilidi.


mandal

1. Tarla. 2. Evlek. 3. Eğik yerlere çekilen setler: Zeytinliğin mandallarını sel bozmuş.


mandal İng. latchI) 1. Kancalı kapı menteşesi. (İsabey *Çal -Denizli) 2. Pencerenin açılmamasını sağlayan demir araç. (*Aksaray -Niğde)

II) Cep düğmesi. (*Aksaray -Niğde)

III) Sebze bahçelerinde kare biçiminde su dağıtma parselleri. (Kötürnek *Gelendost -Isparta)

IV) Tırmığı sapana bağlayan düzen. (Yenikent *Aksaray -Niğde)


mandal (V)

Kaynar sudaki çamaşırı çıkarmağa yarayan büyük ağaç kıstırgaç. (*Bozüyük -Bilecik)


mandal için benzer kelimeler


mandal, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, l harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'a', 'n', 'd', 'a', 'l', şeklindedir.
mandal kelimesinin tersten yazılışı ladnam diziliminde gösterilir.