merdane
(I) sf. (me'rda:ne) esk. 1. Erkeğe yakışan: Mesirelere gittiği günlerde, merdane laubaliliğiyle yiyecek ve içeceğe müteallik hazırlıkların başına geçerdi. -Y. K. Beyatlı. 2. zf. (me'rda:ne) Mertçe.
merdane Ar. merd¥ne
(II) a. (merda:ne) 1. Türlü işlerde kullanılan, silindir biçiminde araç. 2. Kalın oklava.
merdane
Şeker ve kavrulmuş fındık ezilerek yapılan macun.
merdane
Büyük bir ağaç gövdesinin, orta kısmına dik olarak çakılmış uzun ve kalın çekme sopasından oluşan ekimden sonra, tarlayı düzlemek ve tezekleri parçalamakta kullanılan sürgü. (-Kırklareli)
merdane, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
m harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'm', 'e', 'r', 'd', 'a', 'n', 'e', şeklindedir.
merdane kelimesinin tersten yazılışı enadrem diziliminde gösterilir.