mertçe

mertçe

sf. 1. Yiğide, erkeğe yakışan: “Bu büyüklük değil ancak mertçe bir davranıştır.” -N. Araz. 2. zf. (me'rtçe) Yiğide, erkeğe yakışır bir biçimde, yiğitçe, merdane (I).


mertçe, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'e', 'r', 't', 'ç', 'e', şeklindedir.
mertçe kelimesinin tersten yazılışı eçtrem diziliminde gösterilir.