minare
a. (mina:re) mim. Camilerde müezzinin ezan okuduğu, sala verdiği, şerefesi olan, çoğunlukla taştan, yüksek ve ince yapı: Sokak kapısını çalarken, minarede akşam ezanı okunuyordu. -Y. Z. Ortaç.
minare İng. minaret
(Mimarlık) (Arap. minar = fener kulesi) Camilerde ezan okunan, yüksek, ince yapılı kule. a. bk. külah, şerefe, petek, pabuç, minare gövdesi, minare kürsüsü.
minâre
(< Ar. menâre) minare
Minare
Muğla ili, Eşen bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Minare
Şanlıurfa ili, Harran ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
minare için benzer kelimeler
minare, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
m harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'm', 'i', 'n', 'a', 'r', 'e', şeklindedir.
minare kelimesinin tersten yazılışı eranim diziliminde gösterilir.