minare

minare Ar. men¥re

a. (mina:re) mim. Camilerde müezzinin ezan okuduğu, sala verdiği, şerefesi olan, çoğunlukla taştan, yüksek ve ince yapı: “Sokak kapısını çalarken, minarede akşam ezanı okunuyordu.” -Y. Z. Ortaç.

minare İng. minaret

(Mimarlık) (Arap. minar = fener kulesi) Camilerde ezan okunan, yüksek, ince yapılı kule. a. bk. külah, şerefe, petek, pabuç, minare gövdesi, minare kürsüsü.

minâre

(< Ar. menâre) minare

Minare

Muğla ili, Eşen bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Minare

Şanlıurfa ili, Harran ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

minare için benzer kelimeler

---

minare, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'i', 'n', 'a', 'r', 'e', şeklindedir.
minare kelimesinin tersten yazılışı eranim diziliminde gösterilir.