minnet

minnet Ar. minnet

a. Yapılan bir iyiliğe karşı kendini borçlu sayma, gönül borcu: O, şimdi bir sahnenin önünde vatanının her bucağından gelen nihayetsiz minnet ve şükran uğultusunu işitiyordu. -H. S. Tanrıöver.

minnet

< Ar. mihnet: mihnet. || mehnet || mihnet

minnet

Tenezzül, minnet

Minnet Köken: Ar.

Cinsiyet: Kız İyilik yapana karşı duyulan teşekkür, gönül borcu.

minnet için benzer kelimeler

cana minnet saymak (veya bilmek)

canına minnet (olmak)

minnet altında kalmamak

minnet duymak

minnet etmek

minnet etmemek

ne sakala minnet ne bıyığa

minnet, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'i', 'n', 'n', 'e', 't', şeklindedir.
minnet kelimesinin tersten yazılışı tennim diziliminde gösterilir.