mirasçı

mirasçı

a. 1. Kalıtçı: “Aradım buldum tarlanın mirasçısını, adamı Ödemiş'ten aldım geldim.” -N. Cumalı. 2. mec. Başkasının iyi veya kötü yönlerini aynı biçimde ortaya koyan: “Anasının kıskançlığına mirasçı olan çelimsiz solgun çocuk da yaşamayacağa benziyordu.” -H. R. Gürpınar.

mîrâsçı

kalıtçı, kanûnî ~: yasal kalıtçı, mansûb ~: atanmış kalıtçı. (ikamede) nâm -zed ~: son kalıtçı. ön ~ : ön kalıtçı.

---

mirasçı için benzer kelimeler

---

mirasçı, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, ı harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'i', 'r', 'a', 's', 'ç', 'ı', şeklindedir.
mirasçı kelimesinin tersten yazılışı ıçsarim diziliminde gösterilir.