namahrem

namahrem Far. n¥ + Ar. ma§rem

sf. (na:mahrem) 1. Evlenmelerinde yasa bakımından sakınca olmayan (kadın ve erkek). 2. esk. Yabancı, el: “Doğrusunu isterseniz beni aldatmamıştır; ama namahrem karşısında oynamıştır.” -S. F. Abasıyanık.

---

namahrem, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca, n harfi ile başlar, m harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'n', 'a', 'm', 'a', 'h', 'r', 'e', 'm', şeklindedir.
namahrem kelimesinin tersten yazılışı merhaman diziliminde gösterilir.