namussuz
namussuz
namussuz
sf. 1. Ahlak kurallarına uygun olarak davranmayan, ahlak kurallarını çiğneyen: Namussuzun üstüne çullanıvermişler. Bir, iki derken makinesini paralamışlar, kendisini de sanırsam. -N. Hikmet. 2. mec. Kızgınlıkla söylenen bir söz.
< Ar. nâmûs+suz) namussuznamussuz
İffetsiz
namussuz, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca,
n harfi ile başlar, z harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'n', 'a', 'm', 'u', 's', 's', 'u', 'z', şeklindedir.
namussuz kelimesinin tersten yazılışı zussuman diziliminde gösterilir.