obruk
a. 1. İçinde su biriken çukur yer, doğal kuyu. 2. sf. fiz. ve mat. İçbükey. 3. sf. Çok yemek yiyen, çok iştahlı.
obruk Fr. Caverne
obruk Fr. Glène
obruk Fr. Concave
obruk
Doymak bilmeyen.
obruk
İnsan topluluğu.
obruk
1. Çöken, kayan toprak, kayşa. 2. Küçük çukur. 3. Dağlar ve tepeler arasındaki derin ve büyük çukurlar. 4. Yazın bile karı erimeyen yüksek dağlardaki mağaralar (peynir, yağ tulukları konulur). 5. Su biriken oyuk yer, doğal kuyu. 6. Çok çamurlu yer, bataklık.
obruk
1. Doğal yeraltı deposu. 2. Mağara, in.
obruk İng. swallow
Karst yörelerinde görülen yanları dik, uçurum niteliği taşıyan, ağzı dar ya da geniş, derin doğal kuyu.
obruk
bk. düden.
obruk Fr. yama
(coğrafya)
obruk Fr. aven
(düden) (coğrafya)
obruk İng. Karst pit
Kireçtaşları içinde, bacaya benzeyen, 30 m. ya da daha çok derinlikte, genel olarak altında bir yeraltı ini bulunan kuyu.
obruk
Çukur, oyuk.
Obruk
Eskişehir ili, Mihalıççık ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Obruk
Kastamonu ili, İhsangazi ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Obruk
Kastamonu ili, Kuzyaka bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Obruk
Kayseri ili, Güneşli bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Obruk
Kırşehir ili, Mucur ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Obruk
Konya ili, Obruk bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Obruk
Niğde ili, Bor ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
obruk için benzer kelimeler
obruk, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
o harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'o', 'b', 'r', 'u', 'k', şeklindedir.
obruk kelimesinin tersten yazılışı kurbo diziliminde gösterilir.