öküz

öküz

a. 1. Çift sürmekte, kağnı çekmekte kullanılan, etinden yararlanılan, iğdiş edilmiş erkek sığır: “Öküzünün biri ölünce tarlasını süremedi.” -Ö. Seyfettin. 2. mec. Bön, görgüsüz, kaba, anlayışsız, yeteneksiz kimse. 3. argo Cıvalı zar.


öküz

< ET öküz: öküz. || okuz || oküz || ögüz || ököz


öküz İng. ox

Kuvvetinden yararlanılıp çalıştırılan kısırlaştırılmış boğa.


öküz İng. steer

İki yaşın üstünde kastre edilmiş erkek sığır.


öküz İng. ox

Kısırlaştırılmış boğa olup kuvvetinden yararlanılıp çalıştırılır.


Öküz

bk. Boğa.


öküz için benzer kelimeler


öküz, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, ö harfi ile başlar, z harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'ö', 'k', 'ü', 'z', şeklindedir.
öküz kelimesinin tersten yazılışı zükö diziliminde gösterilir.