omuz

a. anat. Boynun iki yanında, kolların gövdeye bağlandığı bölüm: “Başı omuzları içine çökmüş gibi idi.” -F. R. Atay.

Boyun.

Dağ yamacı.

Yapılarda çatıya yatay konulan düzgün ağaç.

Ön kolların bağlı olduğu omuz kemerinin bulunduğu bölge.

Gövdenin boyun omurlarıyla kolun üst bölümü arasındaki bölgesi.

(biyoloji)

Sinema/TV. Duyarlıkölçümü eğrisinin üstte sağa doğru kırılan; ışıklamadaki artışın yoğunlukta aynı ölçüde artışa yol açmadığı, dolayısıyla negatif gereçlerde konunun tüm özelliklerini yansıtmayan, düşük ışıklama bölgesinin yer aldığı bölümü.

hlk. Sığır gövde etinde, bez ile mehle arasındaki kaslardan yapılan, fırın küreği şeklinde, 2.0-2.5 kg ağırlığındaki pastırmalık et parçası veya bu parçadan yapılan pastırma.

İçine eşya koymak amacıyla duvarlarda yapılmış olan küçük boşluklar. (*Söğüt -Bilecik)

omuz için benzer kelimeler

omuz, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, o harfi ile başlar, z harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'o', 'm', 'u', 'z', şeklindedir.
omuz kelimesinin tersten yazılışı zumo diziliminde gösterilir.