otoimmünite
Selftoleransın zayıflaması ya da bozulması durumunda ortaya çıkan, bağışıklık cevabının kendi antijenlerine (vücutta oluşan) karşı oluştuğu anormal bir durum.
otoimmünite İng. autoimmunity
Vücudun kendi organ ve dokularındaki antijene karşı antikor oluşturması durumu.
otoimmünite İng. autoimmunity
1. Bağışıklık hücrelerinin veya antikorların vücudun normal dokularındaki biyokimyasal belirteçleri tanımayarak âdeta onu yabancı bir unsur olarak görmesi ve onunla reaksiyona girmesi, otoimmün cevap. Konak için zararlı, bağışıklık mekanizması yönünden amacından sapmış bir reaksiyondur. 2. Otoimmün bir hastalık oluşumuna öncülük edebilecek graves hastalığı, miyastenia gravis, romatizmal ateş, glomerulonefritis vb. durumlar.
otoimmünite, 11 karakter ile yazılır. Ayrıca,
o harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'o', 't', 'o', 'i', 'm', 'm', 'ü', 'n', 'i', 't', 'e', şeklindedir.
otoimmünite kelimesinin tersten yazılışı etinümmioto diziliminde gösterilir.