oturaklı

oturaklı

sf. 1. Sağlam, gösterişli: “Çoğu dört köşe, kalın, oturaklı olan Arap üslubu minareler o ruhaniliği vermez.” -R. H. Karay. 2. Yerinde sağlam duran. 3. Doğal yapısına, amacına uygun. 4. Yerinde ve sırasında söylenen, çarpıcı (söz). 5. mec. Saygı uyandıran, ağırbaşlı (kimse): “Seçmenleriniz sizin daha bir oturaklı, daha bir ağırbaşlı, daha bir ölçülü olmanızı isterler.” -H. Taner.


oturaklı

1. İriyarı adam. 2. Yaygaracı, geçimsiz.


oturaklı

Tek katlı yapı.


oturaklı

İşlenmiş, işe yarar durumda: Oturaklı tarlada sebze iyi olur.


oturaklı

1. Ağırbaşlı, davranışları ölçülü kimse. 2. Büyük.


oturaklı

Etrafına göre basık, oturmuş.


oturaklı, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca, o harfi ile başlar, ı harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'o', 't', 'u', 'r', 'a', 'k', 'l', 'ı', şeklindedir.
oturaklı kelimesinin tersten yazılışı ılkaruto diziliminde gösterilir.