özgü

özgü

sf. 1. Birine, bir şeye ait olan, öze, has, mahsus: Bu, içinde doğduğu, geliştiği, biçim kazandığı topluma özgü dildir. -N. Uygur. 2. Belli bir kimsede, şeyde veya türde bulunan, öze, has, mahsus. 3. Aynı cinsten başka hiçbir türde veya bireyde rastlanılmayan, öze, has, mahsus.

özgü Fr. Spécifique
özgü

Kutsal.

özgü

Ezgi, türkü.

özgü İng. characteristic

Bir özdek ya da işlemin özelliklerine ilişkin.

Özgü Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Kutsal. 2. Özellikle birine veya bir şeye ait olan.Cinsiyet: Kız 1. Kutsal. 2. Özellikle birine veya bir şeye ait olan.

özgü için benzer kelimeler

birime özgü gözlenemeyen etki

döneme özgü çoktürellik

duruma özgü kuramlaştırma

ekine özgü ölçer

kendine özgü

kendine özgü devim, Kh

kişiye özgü deneyim

özgü değeri

özgü, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, ö harfi ile başlar, ü harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'ö', 'z', 'g', 'ü', şeklindedir.
özgü kelimesinin tersten yazılışı ügzö diziliminde gösterilir.