park

park Fr. parc

a. 1. Bir yerleşme merkezinde halkın gezip hava alması için düzenlenmiş ağaçlı ve çiçekli büyük bahçe: “Park ismi de güzel ya, millet bahçesi uzunca ama daha güzel.” -S. F. Abasıyanık. 2. Otopark. 3. Trafik zorunlulukları dışında durma biçimi. 4. Cephane, makine veya otomobillerin bulunduğu yer.

park Fr. parc

(tarım)

---

park için benzer kelimeler

---

park, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, p harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'p', 'a', 'r', 'k', şeklindedir.
park kelimesinin tersten yazılışı krap diziliminde gösterilir.