proton
a. fiz. ve kim. 1. Atom çekirdeğinde her biri (+1) pozitif elektrik yükü taşıyan tanecik. 2. Hidrojen atomunun çekirdeği.
proton İng. proton
Atom çekirdeğinin yapısında bulunan pozitif (+) yüklü parçacıklar.
proton İng. proton
1. Yükü elektronunkine eşit ve artı imli kütlesi 1.6726X 10-24 g. olan ve atomların çekirdeğini oluşturan kalımlı temel parçacık. 2. Hidrojen atomunun çekirdeği olan temel parçacık.
proton İng. proton
Simgesi H+, kütlesi 1,6726485x10-27kg, pozitif yüklü , kütlesi nötronunkine yakın olan ve bütün atom çekirdeklerinde bulunan temel bir parçacık. Protonların sayısı elementlerin atom numarasını verir. Çok yüksek iyonlaşma potansiyellerinden dolayı (13,6 eV, 1310 kJ/mol) protonlar çok nadir olarak serbest halde bulunurlar, genel olarak çözünmüş ve sonlanmış halde bulunurlar.
proton İng. proton
Pozitif yükü 1,60219 x 10(üzeri -19) C'ye; durgun kütlesi 1,67265 x 10(üzeri -27) kg'a eşit olan kararlı elemanter parçacık.
proton Fr. proton
(kimya)
proton İng. proton
Pozitif yüklü çekirdek parçacığı.
proton için benzer kelimeler
proton, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
p harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'p', 'r', 'o', 't', 'o', 'n', şeklindedir.
proton kelimesinin tersten yazılışı notorp diziliminde gösterilir.